Dayak Yemek Ayıp Değil , Kadına Dayak Atmak Hayvanlık!

Sabah kalktık kardeşimle dünden kalma miğdesi kötüydü benimse ruhum ağır hasarlı , doktorun yolunu tuttuk . "Ne diycem ben doktora şimdi" dedim

"ben sorayım" dedi.

Sordu da hemşireye "Darp raporu veriyormusunuz?"

Sanki sınava geç kalmışızda rapor isteyecekmişiz gibi , sordu bir çırpıda ..

Bense utandım , çok utandım.

Çocukluğumdan beri utanırım . Dayak yedim diyemem . Çocukluğumdaki komşularımızla karşılaşmaksa en büyük fobilerimdendir...

Utandığımı gören kardeşim "Dayak yemek utanılacak bişey değil, kadına dayak atan utanmalı" dedi.

Bense küçükken bile , küçük bedenimde morlukları yüreğimde ise ömür boyu kapatamadığım yaraları taşırken hep utandım. Çocukluğumdan çıkan gelen bir komşunun dayak yerken ki çığlıklarımdan bahsetmesinden hep utandım. Büyüdüm , yine utandım . Hiç affetmedim.



Biri size şiddet uygulamayı alışkanlık haline getirmişse , bu hakkı kendinde görüyosa ,bu hak ona siz haric herkez tarafından veriliyorsa benim gibi yaşınız 27de olsa ünv mezunu olsanızda sonuç değişmiyor.Hatta karşınızdaki ünvdede ögretim görevlisi olsa bile...

Keşke cesur olabilseydim , herşeyi herkesi bırakıp gidebilecek kadar..Yolun başında kendi çocukluğumun elinden tutup sıkışıp kaldığı yerden kurtarabilseydim bende...